Bazen basın kuruluşlarında Danıştay ve Yargıtay kararları, benzer davalara emsal teşkil ettiği şeklinde yer alır. Benimde başımdan geçen, ama memur olmam nedeni ile kamuoyu ile paylaşamadığım bir idari mahkeme kararı vardı. Geçen bir yerde anlattım inanın memur arkadaşlar çok şaşırdı. Neden o dönem bunu basına açıklamadın dediler.
Öyleyse neden açıklayamayıp, basınla paylaşamadığımı konuyu baştan anlatayım anlaşılsın. Bu durumdaki mağdur arkadaşlar en azından mağdur olmasınlar.
Sayın Ahmet Er döneminde Basın Yayın ve Kültür müdürüyüm. Belediyede bir bayrak ve istiklal marşı skandalı yaşındı. Taki Beyin adet üzere insanların milli duyguları kabarsın diye, yasal zorunluluk ve kanun gereği olmadığı halde Belediye ye bir bando takımı kurmuş.
Bando takımı Cuma günü İstiklal marşımız eşliğinde Bayrağımızı çeker. Yine pazartesi günleri bayrağımızı indirir. Ama Belediyede bando takımı diye bir kadro yok, herhangi bir zorunlulukta yok. Sıradan saz cümbüş bilen insanlar fen işleri işçisi olarak alınmış bu işi yapıyorlar. Bu Ahmet Er dönemine kadar böyle devam etti.
Bayrak Başkanın sekreterinin çekmecesinde durur, nöbetçi zabıtadan kıyafeti düzgün birisi bayrağı alır. Daha sonra bando eşliğinde bayrak çekilir. Bu süreç hep böyle devam etti.
Aklı çok fazla olan o dönemin gayri resmi Başkan yardımcılığı yapan Salih Kalkan haftanın iki günü bayrak çekip diğer günler yatıyorlar diye bando takımını çim sulamak üzere park bahçeye verdi. Okullar benden kültür müdürü olmam nedeni ile bayram çalışmaları için davul zurna isterler bende resmi yazı ile park bahçeden eleman isterim.
Bandocular olayı boykot etmek için bayrak merasimine gelmemişler. Yani iki hafta bayrak çekilip istiklal marşı söylenmeyince, Anavatan Partisi gençlik kolları basın açıklaması yaparak; “ Bayrak karşıtı Belediye iki haftadır bayrak çekmiyor” diye basın açıklaması yapar.
Yine dönemin Başkan yardımcısı Hulki Kaya aramın açık olmasından da istifade ederek, hemen başkana: “ aman başkanım sen Kürt kökenlisin İçişleri Bakanlığı görevden alır bunu bir yerlere fatura edelim” der. Benim kültür müdürü olmam nedeni ile bu bir kültür işi diye faturayı bana keserler. Bende mevsim yaz kayısılar kızarmış kayınvalidenin Lale bağlarındaki bahçesinde dalın başındayım. Cebimde de cep telefonları yeni çıktı takoz gibi telefonum var.
Bir baktım Başkan arıyor, ama öyle bir sinirli görmeğe değer. Bende “bana bağlı olmayan ve sorumlu olmadığım kişilerin hesabını neden benden soruyorsunuz. Onları çim sulamaya gönderenlere sorun” dedim telefonu kapattım. Gece yarısı orman tesislerinde toplanırlar ve bir açıklama yaptırırlar başkana. Televizyonlarda şok haber diye verildi, “ sorumlu müdür açığa alınarak hakkında soruşturma açıldı”diye suçlu bulunmuştu.
Dönem 28 Şubat dönemi, iki gün sonra valiliğe çağrıldım. Sayın eski valimiz Cahit Kıraç ve diğer heyet oturuyor. Sorguladılar ve bana Başkanın çekilmemesi emri verip vermediği garnizon komutanı tarafından soruldu. Kızgınlıkla bende desem Ahmet Er gitti gümbürtüye.
Bana Belediye uyarı cezası vererek 60 gün sonra itfaiyede göreve başlattı. Ben koynu idari mahkemeye taşıdım. İdari mahkeme kınama ve uyarı cezaları yargıya taşınmaz dedi. Ama ben tekrar müracaat ederek “beni ailem ve çocuklarım istiklal marşı düşmanı olarak tanırsa, çocuklarıma onur meselesi olursa ya efendim” dedim mahkeme başkanına. Bu söz üzerine hassas olması nedeni ile bir ilk gerçekleştirildi mahkeme uyarı cezasını kaldırdı. Ben bunu belediyeye verme gereği bile duymadım önemli olan benim için karadı.
Yani idari cezalarda konumuna göre mahkemeye verilebiliyor. Ama ben 657 sayılı devlet memuru olmam nedeni ile bunu kamuoyu ile paylaşamadım. Yani memurun açıklama yapması yasak olduğu için. Ama sağ olsun 8 sene sonra kırgın olduğum Ahmet Er benden Mezarlıklar müdürü iken helallik istedi, çok üzgün olduğunu söyledi bende hakkımı helal ettim. Buda bir erdemlilikti. Memur olup ta bu konular başına gelenlere duyurulur.
Suçsuz olsanız da bazen kör taş sizi duvar dibinde de bulur. Aslında Sayın Er kötü bir insan değildi, ama seçtiği çevresi yanlıştı ve
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder